ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΑ ΦΑΡΑΣΑ
Στα τέλη του 2ου και στις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ, Μ. Ασία ορίζεται. η γεωγραφική περιοχή που βρέχεται στα Δυτικά από το Αιγαίον Πέλαγος, Βόρεια από την Μαύρη Θάλασσα, Νότια από τη Μεσόγειο και Ανατολικά από τους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη. Επαρχίες της Μ. Ασίας είναι: οι Αιολίδα, Βιθυνία, Γαλατία, Ιωνία, ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ, Καρία, Κιλικία, Λυδία, Λυκαονία, Λυκία, Μυσία , Παμφυλία, Παφλαγονία, Πισίδια, Πόντος (παραλιακός), Πόντος (Μεσογειακός), Φρυγία, Χώρα πηγών και Άνω Ρου Ευφράτη ποταμού, Χώρα πηγών και Άνω Ρου Τίγρη ποταμού.
Η ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ από των αρχαιοτάτων χρόνων, είναι μία από τις σπουδαιότερες περιοχές της Μ. Ασίας Εξελληνίστηκε από τους Αλεξανδρινούς και Μεταλεξανδρινούς χρόνους και στάθηκε σημαντικότατο προπύργιο της Μ. Ασίας Εξελληνίστηκε από τους Αλεξανδρινούς και μεταλεξανδρινούς χρόνους και στάθηκε σημαντικότατο προπύργιο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μέχρι την εποχή που επικράτησαν οι Σελτζούκοι Τούρκοι στους οποίους και υποτάχθηκε. Ο Ελληνισμός της Υποταγμένος στους Τούρκους, όχι μόνο επιβίωσε αλλά διατήρησε το Ελληνοχριστιανικό του Φρόνημα και τα ήθη και έθιμα μέχρι των ημερών του ξεσηκωμού (ανταλλαγή).
Η Καππαδοκία αποτελείται από τις περιφέρειες: Ακσεράϊ, Γκέλβερι, Καισαρείας, Νεάπολης, Νίγδης, Προκοπίου, ΦΑΡΑΣΩΝ.
Η περιφέρεια των ΦΑΡΑΣΩΝ μαζί με τις ΑΠΟΙΚΙΕΣ βρίσκονται Ν.Ανατολικά της Καππαδοκίας πάνω στις κορυφές και τα Φαράγγια της οροσειράς του Ταύρου και Αντιταύρου, και επί του Δεξιού ή Αριστερού βραχίωνος του ποταμού Σάρου (Ζαμάντης ποταμός). Ο αείμνηστος Καππαδόκης ιστορικός Π. Καρολίδης δια την αρχαιότητα των Φαράσων γράφει: «Τα Φάρασα είναι σπουδαίο λείψανο της Βυζαντινής και Μεσαιωνικής Καππαδοκίας…», «Φαίνεται ότι η αρχαιότητα των Φαράσων ανατρέχει μέχρι της εποχής των μεγάλων Αραβικών είτα δε Μογγολικών και Τουρκικών επιδρομών..», δια δε το γλωσσικό των ιδίωμα γράφει: «η Φαρασιώτικη διάλεκτος, καίτοι είναι αρχαϊκότατοι πασών των Ελληνικών της Καππαδοκίας διαλέκτων και υπό την έποψιν ταύτη αφθονωτέραν ή πάσα άλλη παρέχει ύλη εις φιλολογικέας ή γλωσσολογικέας έρευνας…»
Οι Βαρασότες όταν τους ρωτάς διά την Αρχαιότητα των Φαράσων απαντούν ″Τι να σου πω παιδί μου ο παπούς μου έλεγε ότι είμαστε από τα χρόνια του Μ. Αλεξάνδρου ″, αν πάλι τους ρωτήσεις “Η γλώσσα που μιλάτε τι γλώσσα είναι τι διάλεκτος„ με περηφάνια σου λένε ″Αρχαία Ελληνικά γιόκα μου , Αρχαία Ελληνικά″ , και χαίρεται η καρδιά τους.
Κεφαλοχώρι της περιοχής των Φαράσων ήταν ο Βαρασός ένα καθαρά Ελληνορθόδοξο Χωριό, σε υψόμετρο 1500 μέτρα περίπου υπήρχαν μόνο 4 οικογένειες Τούρκων, οι οποίες αφομοιώθηκαν με τα ήθη και έθιμα των Βαρασωτών. Κύρια απασχόληση των κατοίκων ήταν η εξόρυξη μεταλλευμάτων. Ψάχνοντας για νέα κοιτάσματα δημιούργησαν τις αποικίες: Κίσκα, Σαττείς, Τσοχούρι, Γαρσαντής, Αφσάρι, Πες-καρτάς, Ταστσί, Γαριπτσάς, Χοτ-τσάς, Ξουρτσάϊδι.
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη