Άγιος Αρσένιος
Ανάμεσα στους νέους Αγίους, που πρόσφατα το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγνώρισε και καταχώρισε στο Αγιολόγιο της εκκλησίας μας, είναι και ο Ιερομόναχος Αρσένιος ο εκ Φαράσων Καππαδοκίας. Ο Όσιος πατήρ Αρσένιος γεννήθηκε στα 1840 στο Βαρασό. Οι γονείς του ήσαν ευσεβείς, ο πατέρας του Ελευθέριος Αννητσαλίχος (χατζιλευτέρης) ήταν δάσκαλος, η μητέρα του Βαρβάρα το γένος Φραγκοπούλου, αυτοί πέθαναν νωρίς και άφησαν τα δύο αγόρια τους, τον Βλάσιο και τον Θεόδωρο (πατήρ Αρσένιος) ορφανά σε μικρή ηλικία. Τα ορφανά τα φρόντισε η αδερφή της μητέρας τους, που έμενε στο Βαρασό.
Α Γ Ι Ο Σ Α Ρ Σ Ε Ν Ι Ο Σ Ο Κ Α Π Π Α Δ Ο Κ Η Σ
Ο Βλάσιος έγινε δάσκαλος της Βυζαντινής Μουσική και κατέληξε στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Θεόδωρος, όταν μεγάλωσε λίγο, η θεία του από τον Βαρασό τον έστειλε στην Νίγδη, για να σπουδάσει, εκεί έμενε η αδερφή του πατέρα του, η οποία ήταν δασκάλα. Όταν τελείωσε τις σπουδές του στην Νίγδη, η θεία του που τον έβλεπε πολύ έξυπνο, τον έστειλε στην Σμύρνη, σε κάποιους συγγενείς τους, έτσι ώστε να τον βοηθήσουν στις ανώτερες σπουδές του. Στην Σμύρνη, εκτός από τα Ελληνικά και τα Εκκλησιαστικά γράμματα, έμαθε Αρμένικα, Τούρκικα και Γαλλικά.
Σε ηλικία 26 ετών πήγε στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου στα Φλαβιανά (Ζιντζί – Ντερέ) έγινε μοναχός και μετονομάσθηκε Αρσένιος. Μετά από λίγο καιρό ο Μητροπολίτης Παϊσιος Β΄ τον χειροτόνησε διάκο και τον έβαλε να μαθαίνει γράμματα στα εγκαταλελειμμένα παιδιά.
Όταν έγινε 30 ετών, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος με τον τίτλο του Αρχιμανδρίτου και την ευλογία ως πνευματικός.
Από την Καισάρεια πήγε στους Αγίους Τόπους για προσκύνημα και μετά επέστρεψε στον Βαρασό, στα Φάρασα, οι Βαρασιώτες από τότε τον έλεγαν Χατζεφεντή.
Λειτουργούσε τις Κυριακές και τις μεγάλες εορτές στο ναό των Αγίων Βαραχησίου και Ιωνά, που σήμερα είναι τζαμί, ενώ τις άλλες ημέρες και εορτές στα εξωκλήσια.
Είχε την Θεία χάρη να γιατρεύει τίς ψυχές και τα σώματα των ανθρώπων. Προστάτεψε επίσης την ορθόδοξη πίστη των χριστιανών της περιοχής από τους προτεστάντες. Έγινε Έξαρχος του Παναγίου Τάφου και Έξαρχος της περιφέρειάς του. Μετέφρασε τις περικοπές του Ευαγγελίου στην Φαρασιώτικη διάλεκτο, για να μπορούν να καταλαβαίνουν οι συμπατριώτες του.
Το Ευαγγέλιο το διάβαζε πρώτα στα Ελληνικά μετά στα Φαρασιώτικα και κατόπιν στα Τουρκικά.
Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που έλυνε τη στείρωση των γυναικών, πάντα προσπαθούσε να κρύψει την αγιότητά του.
Είχε και το προορατικό χάρισμα, είχε προβλέψει ότι θα έφευγαν για την Ελλάδα, έλεγε μάλιστα «όταν θα πάμε στην Ελλάδα το χωριό μας θα σκορπίσει σε πολλά μέρη της, και θα γίνει γαρμάν τσορμάν (φίγδην – μίγδην)». Πρόβλεψε, μάλιστα, και τον θάνατό του λέγοντας, «στην Ελλάδα όταν πάμε, εγώ θα ζήσω μόνο σαράντα ημέρες και θα πεθάνω σ’ ένα νησί», πράγματι μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών και το ξεριζωμό από τις αξέχαστες πατρίδες το 1924, συνόδευσε το κυνηγημένο ποίμνιό του στην Ελλάδα και μετά σαράντα ημέρες (στις 10 Νοεμβρίου 1924) εκεί στην Κέρκυρα άφησε την ψυχή του να πετάξει αγγελικά σε Εκείνον, που τόσο πολύ αγάπησε. Τα λείψανά του βρίσκονται στο Ιερό ησυχαστήριο μοναζουσών «Ευαγγελιστής Ιωάννης ό Θεολόγος» στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν τον ξεσηκωμό, βάπτισε όλα τα αβάπτιστα παιδιά, σε ένα μάλιστα έδωσε το όνομα «Αρσένιος», όταν τον ρώτησαν γιατί το έκανε αυτό, είπε: «Εσείς θέλετε να αφήσετε άνθρωπο στο πόδι του παππού, εγώ δεν θέλω να αφήσω καλόγερο στο πόδι μου». Πράγματι το παιδάκι αυτό έγινε καλόγερος με μεγάλη Χάρη, είναι (ήταν) ο πατήρ Παϊσιος ο Αγιορείτης.
Οι Βαρασιώτες για τον Άγιο Αρσένιο έλεγαν:
«είχαμε στο χωριό μας ένα παλικάρι που έγινε
δάσκαλος και ύστερα παπάς ….Έκανε πάντα
αγρυπνίες και προσευχές….Νήστευε πάντα…
Άγιος άνθρωπος και η ευχή του μπορούσε να
τρυπήσει και λιθάρι….
Το όνομά του είναι Χατζεφεντής».
Αναδείχτηκε Άγιος της εκκλησίας μας με Πατριαρχική και συνοδική πράξη στις 11- 2 - 1986.
Την ευχή του να έχουμε.
Αμήν.
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ Ήχος Γ΄.
Βίον ένθεον, καλώς ανύσας, σκεύος τίμιον του Παρακλήτου, ανεδείχθης θεοφόρε Αρσένιε, και των θαυμάτων την χάριν δεξάμενος, πάσι παρέχεις ταχείαν βοήθειαν, Πάτερ Όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Τόν «κατά Χριστώ» βίο του και ορισμένα από τα Θαύματά του μπορεί κανείς να τα διαβάσει στο βιβλίο με τίτλο «Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Ο ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ» που έγραψε ο γέρων Παϊσιος ο Αγιορείτης.